Design zonder compromis…

Op het autosalon van Detroit in 2012 kwam het voordien meestal rationele Lexus met iets unieks op de proppen: de LF-LC Concept. De coupé bood een elegant, vernieuwend design en werd op zijn zachtst gezegd warm onthaald door het publiek. Zo warm zelfs dat Lexus zich aan een stap waagde die maar weinig autofabrikanten aandurven: een concept car zo goed als klakkeloos in productie nemen. Vijf jaar later stond de Lexus LC in de showrooms.

Deze anekdote beschrijft meteen al de indruk die het ontwerp van de LC op zijn toeschouwers nalaat. Dit is geen gewone koppendraaier; deze wagen laat omstaanders achter met ogen en mond wijd open. Zijn brede houding imponeert voorliggers om zich uit de voeten te maken en achterliggers om hem op de voet te proberen volgen. Zijn uitgeklopte heuplijn geeft hem een illusie van snelheid zelfs wanneer hij stilstaat. Zijn unieke 3D-achterlichten tonen een eindeloze tunnel aan dieprode L’en om jezelf in kwijt te geraken. Je merkt het, ook een journalist krijgt het hier flink warm van… Dit moet simpelweg één van de absolute hoogtepunten van automotief design zijn.

En dat is nog maar de buitenkant. Zoals we van Lexus gewend zijn is het interieur van een ongezien afwerkingsniveau waarbij één waarde centraal staat: luxe. De bekleding bestaat uitsluitend uit leer met details van alcantara en de knoppen lijken wel geslepen uit massief aluminium. Nooit eerder hebben we zo graag het volume van de radio verzet dankzij die perfect afgewogen draaiknop. Nooit eerder hebben we kippenvel gekregen van een simpele deurklink. Nooit eerder hebben we met zo veel voldoening een handschoenkastje geopend, al is het maar om te ontdekken dat er amper een paar handschoenen in past.

… behalve dan op praktisch vlak

Dat brengt ons naadloos bij de obligatoire bespreking van de prakticaliteit van deze wagen. Daarover kunnen we relatief kort zijn: deze auto is niet gebouwd op functionaliteit maar vermoedelijk vinden zijn kopers dat geen groot probleem. Hij is namelijk niet meer of minder praktisch dan zijn concurrenten in dit segment en die geraken ook aan de man. Dus: de kofferruimte is groot genoeg voor een krat pils, de deurvakken volstaan voor twee zakjes pindanoten en in het handschoenkastje kan je misschien nog een doosje olijven kwijt. De ingrediënten voor het hoofdgerecht ga je dan maar halen met je tweede wagen want de kans dat iemand een LC als enige vervoersmiddel koopt is nagenoeg onbestaande.

Bij Lexus hebben ze er wel voor gezorgd dat het binnenin deze GT aangenaam vertoeven is. De stoelen zijn—tot op de hoofdsteun—volledig elektrisch verstelbaar en enorm comfortabel. De zitpositie is uitstekend en het zicht rondom is al bij al niet slecht voor een wagen in dit segment. De standaard parkeersensoren rondom en achteruitrijcamera vullen de gaatjes op die je anders niet zou zien. Met een beetje moeite passen er ook twee kinderen op de achterbank. Ergonomisch is de LC dus dik in orde.

Op vlak van infotainment heeft deze Japanner het echter minder goed voor elkaar. Niet dat er te weinig op zit; daarover kunnen we niet klagen. Het probleem zit in de manier waarop het bediend wordt. Naar aloude Lexustraditie krijgen we noch een touch screen noch een handige draaiknop om het scherm te bedienen maar wel een soort muisvlakje zoals je op een laptop vindt. Hiermee bedien je dan alles behalve de kracht en temperatuur van de ventilatie. Voor letterlijk al de rest—stuurverwarming, zetelverwarming, navigatie, radio; noem maar op—moet je met dat muisje door een doolhof aan menu’s navigeren. En dat terwijl je aan het rijden bent in een apparaat met de breedte van een schoolbus en het vermogen van een hogesnelheidstrein.

Wanneer je op een koude ochtend dus achter het stuur van je LC plaatsneemt en de cabine niet helemaal opgewarmd is maak je beter niet de fout om de stuur-en stoelverwarming in hun hoogste stand te plaatsen. Anders zit je voor de eerste twee minuten best goed maar mag je de rest van je rit afleggen met zweterige handen en dito achterwerk omdat je moet kiezen tussen je ogen voor geruime tijd van de weg afwenden of gewoon doorrijden en ermee leren leven. Reden temeer om het gaspedaal in te duwen en op je bestemming aan te komen voor je aan één zijde gebraden bent.

Zoemende en huilende paarden

Aangezien dit een hybridewagen is gebeurt er heel wat in het vooronder wanneer je dat gaspedaal intrapt. Naast een 3.5-liter V6-benzinemotor met 299 pk en 348 Nm koppel krijgt deze LC500h namelijk ook een elektromotor met 179 pk en 300 Nm koppel mee. Beide motoren drijven de achterwielen aan en doen dat afhankelijk van hoe veel vermogen je vraagt ofwel tegelijk ofwel afzonderlijk.

Vraag je om alles, dan krijg je gecombineerd 359 pk. Het resultaat is dan een 0-100-tijd van iets minder dan 5 seconden en een V6-huil om bij te watertanden. Vraag je niet alles, dan kan deze Lexus tot verbazingwekkend hoge snelheden zijn verbrandingsmotor uitschakelen en geruisloos elektrisch rijden. Dat heeft hij natuurlijk te danken aan de krachtige elektromotor die de wagen met gemak in beweging kan houden.

De vraag is waartoe zo’n V6-huil dient als het aan een koffiemolen van een CVT-versnellingsbak gekoppeld is. Ook bij Lexus hebben ze duidelijk goed over die vraag nagedacht. Als oplossing heeft deze LC technisch gezien niet één maar twee versnellingsbakken. Enerzijds houden ze vast aan de efficiënte CVT-bak, maar om de rijbeleving wat natuurlijker te maken wordt die gelinkt aan een normale vierversnellingsbak. De CVT maakt dan kunstmatig nog een aantal overgangen en een paar bladzijden aan ingenieuze techniek later geeft dat ons 10 relatief natuurlijke trappen. De Japanse denktank heeft dus duidelijk niet stilgezeten in die 5 jaar tussen concept en productie.

Het comfort van veel vermogen

De uitkomst van dit technisch huzarenstukje is een ervaring die amper moet onderdoen voor wat je zou krijgen in de standaard LC zonder hybrideondersteuning. De 5.0-liter V8 van die LC500 mag dan krachtiger zijn maar de acceleratie verschilt niet bijster veel dankzij het hoge koppel van de elektromotor in de Hybrid.

Ook de unieke configuratie van de versnellingsbak(ken) heeft zijn voordelen. De versie met V8-motor heeft namelijk een conventionele 10-trapsautomaat en zal dus in elke versnelling toeren opbouwen tot hij zijn maximale vermogen bereikt. Wanneer je met de hybridewagen echter volgas geeft in SportPlus-modus kiest de aandrijflijn ervoor om bijna volledig terug te vallen op de CVT-versnellingsbak en dus meteen zijn efficiëntste toerental op te zoeken. Het geluid is dan minder aangenaam maar het vermogen is wel meteen beschikbaar.

Ongeacht de versie die je kiest, de LC is geen knalharde racewagen zoals de befaamde Lexus LFA dat moest zijn. Dat is dan ook een bewuste keuze: de LC wil zich niet meten met supercars maar wel met luxueuze GT-wagens zoals de BMW 8-Reeks of Mercedes S-klasse Coupé. Daarom is het stuurgevoel van onze LC500h eerder een rustgevende ervaring en zal de uitlaat de buren niet wakker knallen bij het neerschakelen. Deze Lexus is eerder bedoeld om in alle comfort lange afstanden af te leggen aan relatief hoge snelheden... En misschien af en toe eens een jongeling in een Golf GTI het nakijken te geven aan een stoplicht.

Verbruik

Praten over de verbruikscijfers van een krachtige sportwagen is doorgaans irrelevant maar dat is hier net even anders. Als je dat wil kan je deze GT namelijk naar ongeveer 7 liter per 100 kilometer dwingen en dat doen niet veel concurrenten hem na. Zelfs bij sportief rijgedrag kregen we het verbruikscijfer niet boven de 11 liter; bescheiden voor een machine met 359 paarden onder de kap.

Vooral bescheiden wanneer we de boeken van de V8-versie zonder elektromotor openslaan. Voor die motorisatie geeft Lexus namelijk een normverbruik op van maar liefst 11,6 liter, en dat volgens de NEDC-cyclus die—zoals we inmiddels weten—de omstandigheden maar al te graag verbloemt. Hoewel de LC500 en de LC500h allebei exact 109.590 euro kosten mag je dus rekenen op een enorme brandstofbesparing over een paar jaar tijd en een lagere impact op het milieu.

Ons verdict

De Lexus LC500h is een maatstaf voor automotief design en een genot om in te vertoeven. In vergelijking met zijn soortgenoot zonder hybrideondersteuning is deze wagen veel zuiniger en ook heel wat minder belastend voor het milieu. Dat maakt hem dan weer ecologisch op zijn eigen manier: deze auto stoot dan wel meer uit dan de gemiddelde gezinswagen maar vervuilt heel wat minder dan zowat alles wat je voor deze prijs in dit segment zou kopen. Als je echt iets snels wil hebben kan het dus zowel dit zijn.

Overzicht:

+ Subliem design
+ Uitstekende interieurkwaliteit
+ Laag verbruik voor een sportwagen

- Weinig opbergruimte
- CVT-huil bij hard accelereren
- Moeilijke bediening van infotainment

Tekst en foto's: Joram Van Acker
Conceptfoto's: Lexus